Yüzümü sürsem ekilmemiş toprağa
Elimi uzatsam dokunabilir miyim içindeki tohuma
Saçlarımı uçursam rüzgarda ulaşır mı buluta
Düşer mi kirpiğimdeki buzullaşmış damla
Diksem gözlerimi görünür mü çocukluğum uzakta
Köşe başında beklesem çıkar mı karşıma usulca
Okumaya devam et “Yürek Döküntüleri ’42”
Yıkılır kentler göğün tanrıçası ölünce
Mitolojik görkemiyle uyanır kaleler
Ve asırlık çınarlar küser geceye
Mistik bir ses çınlar kulaklarımda
Bir çıngıyla tutuşur gövdende yaralar
Zeus’tan cenneti müjdeler bir kahraman
Okumaya devam et “Kağıt Beşik”
Ördüm ilmek ilmek her anı
En ince detayına kadar işledim yaşamın çirkef yüzünü
İnsanların iki yüzlülüğünü
Bir elbise diktim üstüme uymadı
Göğsü dar geldi eteği bol
Yırtıldıkça diktim döşümü
Yama tutmadı patladı,
İnce ince sızladı yaralar
İğne pas tuttu birleşmedi yırtıklar
Okumaya devam et “Yürek Döküntüleri ’41”
Gitsek de kalsak da,
Savaşmak neye yarar
Değecek bir sevda yoksa
Daha çok yaralamaktan başka
Kalplerde derin izler
Hayal kırıkları
Savrulur uçurumun kıyısında
Külleri bile yanıp bitmiş aşkın
Okumaya devam et “Beyaz Bayrak Çektik”
