Güz yalnızlığı şimdilerde zaman
Şiir okuyor sevgilim ocak başında
Sararmış yapraklar sonbahar sokaklarda
Aşk romanlarda ışıklar kaldırımlarda
Okumaya devam et “İklimler Değişti Unuttun”
Kalabalık Bir Tren Rüyası
Fesleğen kokuları altında baygın
Dargınım yalnızlığıma
Yırtık iplikli
Ah benim kalabalık korkaklığım
Dinmiyor sızısı mavi yelkenlerin
Koşardım salkım saçak bulutlara
Küllerini semaya uğurlayarak
Gel gör ki dargındım
Sana
Kenefirli yalnızlığıma
Okumaya devam et “Kalabalık Bir Tren Rüyası”
Düşündüm de Sonra
Uyanıp gece yarısı şarkılar yazdığım
Bütün rüyalarımı ona adadığım
Hayallerimi ona ayırdığım
Aradığım her bir yanda
Bulamadığım hiçbir yerde
Düşündüm de sonra,
Söylerim şarkılarımı rüzgarlara
Belki fısıldarlar kulağına
Yazdığım mektupları asarım kuşların kanadına
Biri değilse biri konar pencere kenarına
Okumaya devam et “Düşündüm de Sonra”
Yürek Döküntüleri ’35
İçinde kaybolup nefes aldığım şehir
Umudun yitip yitip var olduğu sokaklar
Kuru kalabalıklar
Varlığı anlamsız olanlar
Hepinize gülümsüyorum
Kendini önemli sayanlar
Avucumda saklı çocuk masumluğu
Üstünüze serpsem o çocuk ağlar
Okumaya devam et “Yürek Döküntüleri ’35”
Şair Gibi
Karaköy vapurunda rüzgara karşı
Güverteye vuruyor dalgalar
Dümeni cevizden bir gemi geçiyor yanımdan
Siren sesini dinliyor martılar
Ben Orhan Veli’yi dinliyorum
Boğaz karşımda
Güneş Galata’nın ezberini bozuyor
Okumaya devam et “Şair Gibi”