Yeni yılı bekliyoruz. Çevrede öyle ya da böyle umutlar var. Ben de bu konu hakkında bir iki kelime yazmak isterdim. Ama içimden gelmiyor. Böyle oldu bu yıl. Satırları işlemeye devam etsem iyi olacak.
Etraf bembeyaz bugün. Benim ise uzak diyarlarda olma isteğim hiç bitmiyor. Yine ruhum çok yukarılarda bir yerlerde… Sakinlik ve bunun verdiği huzur… Beni çok mutlu etmeye yetiyor. Bu dönem bir süre daha böyle devam etsin istiyorum. Bakalım… Ara ara dış sesler beni rahatsız etse de ben biliyorum ki, yüreğimin sesini dinlemeye devam edeceğim. Ah ah… Beyaz, saflığın, temiz duyguların rengi. Kaldı mı senden bu güzelim şehirde? Bu duyguların kırıntısı olsa bambaşka olurdu sevdalar, aşklar, dostluklar… Beyaza çok bakarsanız yorulursunuz, hiç görmezseniz ruhunuz kararır. Işığın, temizliğin, ruh güzelliğinin yansımasıdır kendileri. Sana sesleniyorum, nerdesin? Bir de doğanın beyaz örtüsü var. Yaradan’ın bize bağışladığı, kullarına güzel armağanlarından biri. Harikalar yaratır, büyüleniriz. Doğuşumuzdan, son günümüze adeta bir simgesin bizler için. Yüreklerimize sevinç verdiğin gibi, hüzne de boğabilirsin.
Hoşgörü ve sevginin derinlerde bir yerlerde, yüreklerimizde yaşadığına inanıyorum. Biraz olsun burada kalma nedenim olmaz yoksa. Beyaz ise, hep bizimle. Etkisi biz var oldukça devam edecek. Seni sayfalarca anlatsam bitmez. Yüreğimdekileri biri okusa daha neler çıkar da, ben yoruldum artık. Şimdilik esenlikle kalın…
Serenay Öztürk
11.12.2013