Herkesin başına en azından bir kere gelmiştir. Hani siz çok seversiniz, aynı oranda sevilmezsiniz ya… Ya da belki hiç… Ama sevmek karşılık beklemek değildir dersiniz de, değer verilmemesi daha çok koyar ya. İşte ondan bahsetmek zamanı…
Eski sevgililer ikiye ayrılır, yaşayanlar ve yaşamayanlar. İki anlama da gelebilir bu. Hayatta olması değildir her zaman. Yaşayan; karşılaştığınızda en azından bir kuru selamı esirgemeyecekleriniz, kötü zamanlarında yanında olabileceklerinizdir. Diğerleri ise, neyse… Hani cevap vermeye bile üşenirsiniz o derece.
İzmir’e döneli neredeyse bir hafta olacak. Yorgunluğumu ve içimdeki ayrılık hüznünü yavaş yavaş üzerimden atıyorum ve kendimi Hümanist Düşünce Derneğinin yeni dönem açılış seminerinde buluyorum. Dünya’nın en önemli ve belki de tek Sümerolog’u, yıllara meydan okuyan 92 yaşındaki çınar Muazzez İlmiye Çığ’ı karşımda görebilmek bile orada bulunmama fazlasıyla değiyor.
Ah İstanbul,