Gitar sesi ruhuma dokunuyor
ve yalın bir ses içimi üşütüyor
belki yalnızlıklarımı hatırlatıyor
belki de kaybolmuşluğu.
Zamanın ötesinde Kendimle yüzleştiriyor
ve Mutluluğun kapısını aralarken,
Korkudan içeri girmemi engelliyor.
bazen hazin, bazen hüzünlü yollara sokuyor
kendimden öteye gitmeme sebep oluyor.
ve her oluşlarımda, biraz daha içimdeki Aşk kendine Hüzün yüklüyor.
Rakım kadar yüksekti sana olan özlemim
Rakı’m kadar beyazdı…
Rakının akı kadar saydam ve netti aşkım
Rakının yaktığı kadar acıydı kavuşamamak
Rakının yanındaki peynir kadar sıcaktı, samimiydi aşk
Rakı’m kadar beyazdım sana
Lekesiz
Tertemiz kalple sana gelmiştim
Sen ne yaptın?
Okumaya devam et “Rakım ve Rakı’m”
Her gece dağılan zihni düzenlemek. Etrafa saçılan düşünceleri bir sıraya dizmek. Çöpleri ayıklama ve yok etme çabası. Zihnin tabanını ve etrafını gözlemlemek. Olanların nasıl ve neden olduğunu anlama çabası. Sonuçların tahlili. Ardından yapılacaklar, yapılması ve yapılmaması gerekenler listesi. Nasıl, nerede ve ne şekilde yapılacaklar? Sorulan sorular, verilen cevaplar. Her saniye, her iki kelimenin arasında, görülen her iki görüntü arasında ve hatta her karede yer alan bir çelişki.
