Hayatınız nehrin debisinden hızlıysa fark edemeyeceğiniz milyonlarca güzellikler vardır.
İnsanlık desem
Diyeceğiniz tek şey
Öldü.
Öldü.
İnsanlığın mezarı geçen gün örtüldü.
Biliyorum.
İnsanlar içlerindeki çocuksu bakışı kaybetmediler
Gönüllerine karanfil diktiler
İnsanlığa ölmüş süsü verdiler.
Kan akıyor, umudun geçtiği yerden
İstiflendi bombalar birer birer
Kurşun kokusu dolarken diyar
Yaradana koşar, parça parça beşer
El açar mevlama ana, baba, gardaş, oğul
Yıkıl da git İsrail, nefsinde boğul
Misketin bedende duyuldu çağıl
Sinemi duyarsızlar deldi geçtiler.
Vaktiyle girdap dağını yıkıpta serdin..
Bıraktık dünleri zaman ne derdin
Aşktan ateş düştü gönül şu merdin
Neresinden baksam uzak zaman zaman
Günler koca yalan gerçek dünlerde
Niyetlenipte gittin hüzün tünlerde
Eğme sen başını hata çünlerde
Neresinden yaksam ah zaman zaman
Hasırlarda emektim gönlüne yelek
Sen sevgime denktin ben sana kelek
Ar etme boşuna gülecek felek
Neresinden tutsam of zaman zaman
