Mart ayının da gelmiş olması zihnimde oluşan, zaman hızla ilgili tüm rekorları kırıyor, kendi rekorunu da düşüncesini iyice pekiştiriyor. Yine kendime, kendimce sorduğum onlarca soruyla başbaşayım. Kafamda dolaşan kırk tilkinin kırkının da kuyruğunun birbirine değmemesi olayı ise fena halde canımı sıkıyor. Mucizelere ihtiyacım var galiba. Mardin’in Sürekli ilçesinde rutin kazı çalışmaları yapılırken iş makinalarının kepçelerinden yüzyıllar öncesinden kalma altınların toprakla birlikte havaya saçılması gibi misal…
Kategori: Özlem Eker
Senden, Benden, Bizden
Bugün bunalım yapasım, kendimi mutsuz edesim, havaya serzenişte bulunasım, annemle didişesim, kalın ve koyu renk kazaklar giyinesim, arkadaşlarıma naz yapasım, ne yiyeceğim diye düşünesim, kumanda elimde ‘değiştir’ oynayasım, dolabımı sil baştan derleyip toplayasım, saçlarımı yaptırıp kendimi daha havalı hissedesim yok… işin aslı bugün tumturaklı cümleler kurup, felsefi yorumlarla süslenen bi yazı yazasım da yok… Ben en iyisi senden, benden, bizden bahsedeyim… olmadı baştan!
Babam için…
“Kış başlıyor sevgilim,
hoşnutsuzluğumun kışı başlıyor”*
Yıllardır yeni yıla girerken değişik bir gülümseme belirir yüzümde, hani papatyalar açar, kelebekler konar, misk ve amber kokuları dolar odama ve buna benzer bir sürü tumturaklı söylemler vs. Kendimi eşsiz insan Murathan Mungan’ın Yalnız Bir Opera’sını okurken bulurum odamın en mahrem köşesinde her bir cümlenin yarattığı balyoz etkisinin kelebek etkisine dönüşmesini bekler, sonrada kendi kendime gülümserim..
“Bir yaz daha geçti hiçbir şey anlamadan
oysa yapacak ne çok şey vardı
ve ne kadar az zaman”*