İlk Yalnızlığım

İlk YalnızlığımAnaokulundaydım. Çıkış zili çaldı. Bizleri almaya gelecek olan ailelerimizi görmek hevesiyle, kendimizi kaybedercesine çıkış kapısına koşturuyorduk. Aileler ise minik yavrularını kucaklayacak olmanın sevinciyle, bir sürü kırmızı formalının arasından kendi çocuklarını seçebilme çabasındaydılar.

Herkes kucakladı yavrusunu öpücüklerle. Ben de kalabalığın içerisinde kendi ailemden birilerine bakındım meraklı gözlerle. Annem, babam ya da dedem gelmiş olmalıydı. Çocuğunu alan gitti sırasıyla. Geride sadece ben ve çocukluğuma özgü mahzunluğum kalmıştı. Unutulmuştum çünkü. Dedem de beni unutmuştu. Biricik torunuydum ben onun oysa..

Okumaya devam et “İlk Yalnızlığım”

Karışık Melodilerim

Karışık MelodilerimDuygularımı melodilere tutturdum ataçla. Gitarımın tellerine dokundukça çıkan melodilerle duygularımın telleri de titriyor birer birer. Hüzün, öfke, sevgi notalarım oluyor. Hepsi birbirinden farklı sesler çıkarıyor. Fakat bir araya gelince ben oluyorlar.

Hepsi hayatın içinden sesler değil midir? Her birinin tınısı, insanda bıraktığı etki farklı değil midir?

Okumaya devam et “Karışık Melodilerim”

Bodrum’un Farklı Yüzü

Bodrum'un Farklı YüzüBodrum’un Gümüşlük beldesi. Muhteşem bir belde. Şehrin kalabalığından sıkıldığımda orada olduğumu düşlerim. Huzur bulurum. Bodrum’un diğer beldelerine nazaran daha doğal, daha yerli..

Güneş daha batmamışken, akşamüzerine doğru kıyıdaki tüm restoranlar masalarını kumsalda sıralıyor. Bembeyaz masa örtüleri, üzerlerinde doğanın renklerini barındıran güzel kokulu çiçek demetleri.. Her bir masa, akşam sefasında rakı ve balık ikilisiyle birlikte ağırlayacağı konuklarını beklemekte. Balıklar çoktan tutulmuş.

Okumaya devam et “Bodrum’un Farklı Yüzü”

EnginDergi Enginer Web Hizmetleri | Tüm Hakları Saklıdır. © 2008 - 2024