Saklanmadım bu kez
Aşktan, sobelendim
Sonra körebe oldum birden
Tanıdım seni
Herkesin içinden
Köşekapmaca oynadım mutlulukla
Hep bir adım uzağımda kaldı
Mutluluk.
Yerden yükseldi ayaklarım
Hatta yürüdüm bulutların üstünde
Okumaya devam et “Çocuk Oyunu Değilmiş Aşk”
Kaç kadın böyle izledi seni?
Kaç kadın yüzündeki izleri ezberledi?
Kaç kadın sakallarını hatmetti?
Peki kaç kadın yüzünde masallar yaşadı?
Kaç kadın nefes alıp verişine ritimler tuttu?
Kaç kadın geldi sana?
Kaç kadın geçti senden?
Peki ya sen?
Okumaya devam et “Kaç Defa?”
Anlat bana,
Kırık bir aynada yazılıydı adın
Anlat bana koyu hüzünlerden nasıl çıktın?
Bir avuç mavi gökyüzü tutsan ellerinde
Aşk kırmızısı rujunu sürsen yine
Adın çiçek, adın bahar
Ah, kalbinde sır yüklü anılar var.
Amazonlar diyarında
Kılıcını kuşanıp tek başına
Meydan okursun asi, cesur
Kalbindeki sonsuz aşkla.
Keder; gözü yaşlı, gamzesiz ihtarın yorgun, yaşlı gözlerinde.
Dokunsan da ağlıyor, dokunmasan da ağlıyor.
Tuzlu sular göz kapaklarında birikmiş, yüzünde tebessümün derin izleri yok.
Kırışmış bir yüzden göz kapaklarının altından geçen sonsuz bir nehir gibi; derin ve bulanık.
Yıkanmayan tozlu, siyah saçlar, tuzlu ve acımsı sulara yakışmayan yeşil gözler, elma yanaklar, içki yüzünden kuruyan dudaklar, sigaradan sararmış inci dişler, neydi ihtiyari bu hale getiren şey; aşk mı?
Okumaya devam et “Derinden Bir İz”
