Yıllardır bitmeyen bir otobüs yolcuğundaymış gibi ömrüm. Yorgun, bitkin ve halsizim. Bir şehir daha geçmeye gücüm kalmamış ama yine de devam ediyorum yolculuğuma. Nereye gideceğimi bilmemenin yorgunluğu kuşatmış bedenimi, ruhumu ve zihnimi. Zihnimse hala bana oyunlar oynama peşinde.
Okumaya devam et “Karanlık Kuyu”
Dilini bilmediğim insanların içinde yaşıyor gibiyim. Ne konuşabiliyorum ne de konuşsam içimi anlatabiliyorum. Öylece susuyor ve adına yaşamak denen görevi yerine getiriyorum her gün ölüp ölüp…
Okumaya devam et “HS ile Konuşmalar”
İnsanların ölüme bakışları diğer canlılardan hep farklı olmuş; insanlar, ölüme bakarken ölüm karşısındaki duruşlarına hem hayal güçlerini hem de kültür birikimlerini ekleyerek varoluşlarını açıklamaya çalışmışlardır. Hayvanlar ise birbirlerinin ölümüne şahit olmuşsa da bu konu üzerinde pek kafa yormamışlardır. Okumaya devam et “Yaşam, Tahayyül ve Mitler”
