Küçükken olgundum, büyüdüğümde ise çocuk.. Yaşlandığımda da bebekleştiğimi söylerlerse şaşırmam. Çok duygusalım, kırılganım, zırıl zırıl ağlamaktan çekinmem, asabiyim de kimi zaman, ukala olduğumu da söylerler. Ama severim hayatımdaki herkesi.
Aynı çizgide sözcükler tanımlayamaz beni. Renklerin harmonisiyim ben. Siyah da olurum kırmızı da.. Çok eğlenceli de olabiliyorum, çok sıkıcı da.. Tam bir sanat düşkünüyüm mesela. Sanatın bir çok alanına el atmış, bir dönem müzikle uğraşmış, çeşitli okul konserlerinde bulunmuş hatta kendi çapında solistlik bile yapmış, bir dönem halk oyunlarıyla uğraşmış, Türkiye çapında yarışmalarda bulunmuş, gösterilere çıkmış fakat hepsini yarıda bırakmış değişik bir insanım. Ama sanatla bağımı hiçbir zaman koparmam, koparamam. Aktif olarak içinde değilsem de pasif olarak takip ederim mutlaka.
Dokuz Eylül Üniversitesi İİBF’de Maliye okudum. Sosyal aktivite olmadan yaşayamayacağım için kendimi Kariyer ve Yönetim Kulübü’nde buldum. Hayatıma kattıkları o kadar çok ki.. EnginDergi’yle buluşmam da bunun bir uzantısı..