O kadar çok ayrılık yaşıyor ki insan hayatında, sayısı belli değil. Gün geçtikçe alışırım diye avutur kendini ama hiçbir zaman alışamaz. Aslında sadece olumsuz duyguyu erteler ve alışmış gibi yapar. Ayrılık denince aklıma ilk gelen şey, yüreğimin ortasının derin bir acı hissetmesidir. Tarif edilemez…
İşinden, sevdiğinden ve yerinden ayrılmak, yaşantımızın olmazsa olmazlarıdır ve alışkanlıkları değiştirmektir. Geleceğimiz için hedeflerimiz için veya sevdiğimiz için bazı zorluklara katlanmalıyız. Hayatımızın vazgeçilmez bir parçasıdır, farkında olmadan olgunlaştırır insanı. Mantığın devreden çıktığı duygusallığın yoğunlukla yaşandığı andır. Geride kalanların kıymetini bildiren, özlemin, fedakârlığın, kardeşliğin, yalnızlığın ne demek olduğunu hissetmemizi sağlayan bir duygudur. Yine de hayatında değişiklik yapmaktan korkmamalı insan. Okumaya devam et “Ayrılık”