Gece Gece

Gece GeceKar dört yanı uçsuz bucaksız bir kefenle kaplamıştı. Uğursuz bir rüzgar deprem gibi sağa sola saldırıyordu, üstümüzde karanlığı giyinmiş gökyüzü, ardımızda kulak zarımızı zedeleyen rüzgar bizi adeta canımızdan etmişti.

Annem ve küçük kardeşim daha çok tedirgindi. Korku onları içine hapsetmişti. İrem anneme sarılmıştı ufacık gövdesiyle. Gözleri şiş, saçları sarı, ufak tefek bir şeydi kardeşim. Korkusu kuşkusuz ondan daha iri yapılıydı. Amansız kış mevsimini bütün günahlarıyla beraber yakmaya hazır sobamız, cehennem gibiydi. Patlamamak için kendini zor tutuyordu.

Okumaya devam et “Gece Gece”

Uyuk

UyukBir günü daha geride bırakmış olmanın verdiği rahatlıkla yatağına uzandı. Başını yastığa koymak üzereyken uyuyanlardan olmayı öyle çok isterdi ki… Önce sırtüstü uzanıp yerleştikten sonra soluna dönerek sağ dizini ileriye açtı ve kolunu yastığın altına soktu. Sağ eliyle yastığı düzeltti.

Televizyon açıkken uykuya geçiş bir nebze kolaylaşıyordu ancak öyle olunca ertesi sabah baş ağrısı ile uyanıyordu. Odadaki karanlığı kıran gece lambasının yarattığı loşlukta gözünün önünde canlanan cisimleri hayal gücüyle şekillendirmeye çalıştı. Bir yandan gecenin sessizliğinde çalışan duvar saatinin tik tak sesleri düşüncelerine ritim tutuyordu.

Okumaya devam et “Uyuk”

EnginDergi Enginer Dijital Hizmetler | Tüm Hakları Saklıdır. © 2008 - 2024