Gönül İşçisi

Gönül İşçisiBir çift göz yaşadığını gösteren bedeninde
Onlar da bir gün kapanacak biliyorsun
Suyun bir anda duruşu gibi duracak damarlarında akan kan
Bir de bakmışsın son bulmuş dünyadaki maceran
Geriye sadece birkaç anı kalacak

Ne o iç rahatlatan bir kahkaha sesi olacak, ne de nefesi her birinin seninki gibi
Put gibi dikilecek çerçeveler yanı başında sevenlerin varsa
Her putun içinde sen
Senin içindeyse seninle ömrü son bulmuş bir yürek
Yüreğin, sığındığım tek limandı şu dünyada.

Sanırdım ki bir o limana bir şey olmaz
Fırtınalar kopsa, lodoslar da olsa bir sana bir şey olmaz
Sanrıymış gerçekten de.
Oysa en çok hasar alacak olan limanımmış yüreğin
Korumaya çalışsam da nafileymiş.

Gönül işçisiyim derdim kendime, hatırla
Çok da becerikli bir işçi değilmişim, ne dersin?
Bir fotoğrafın çıktı geçenlerde karşıma
Gözlerin dalgın dalgın, kolunu dayamışsın sandalyeye
Çok sık verdiğin bir poz biliyorum

Dünyanın yükü omuzlarımda değil, yüreğimde pozu bu
Elini, öpmeye doyamadığım avuç içini dayamışsın başına
Tutsun diye onu ayakta
Gözlerinden anlıyorum ben senin söylemek istediklerini,
Öyle her bakan anlayamaz merak etme içini

Gözlerin benim dağlarımı sulayan bulut
Yüreğin benim yağmur yemiş, kar yemiş dağlarım
Bin bir çeşit çiçek sende açar yaz, kış demeden
Talan etmişse biri yüreğini, korksun Tanrı’dan
Yeryüzünün cennetine saygısızlıktır ettiği

Şüheda Bektaş

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

EnginDergi Enginer Dijital Hizmetler | Tüm Hakları Saklıdır. © 2008 - 2024