Karmaşık
Ellerimle görebileceğim,
Gözlerimle dokunabileceğim kadar
Yakınsın bana.
Fakat hayat denilen bu kumarda
Mantığım öyle bir koz koydu ki masaya
Duyularım birbirine girdi,
Duygularım paramparça…
Yasaklı
Serin bir yaz günü konaklıyor yüzünde,
Üşümek istiyor insan doyasıya.
Yıllardır beklenen mektubu açarkenki gibi.
Titretiyor gülüşün elleri.
Ne Adem’in yasak elması,
Ne Medusa’nın lanetli bakışları,
Hiçbiri betimleyemiyor çekiciliğini.
Sana baktıkça,
Olmayacak duaya âmin diyesi geliyor insanın.
Allegro
Sen gidince akşam çöker içimde.
Artık ne çalınırsa çalınsın,
Bana hüzünlü bir melodi gibi gelir.
Yükselir rakı kadehlerinin sesleri.
Aşka verdiğim bütün esleri,
Toplayıp atasım gelir denize.
Ve haykırasım gelir ALLEGRO! diye
Ruhumun piyanist şantörüne…