Hepimizin hayatında yaşadığı bazı pişmanlıkları olmuştur. Kimi zaman keşke hiç tanımasaydım dediğiniz insanlar hayatınıza girip çıkmıştır. Kimi zaman ise, keşke hiç yaşanmasaydı dediğiniz olaylar başınıza gelmiştir. En nihayetinde hepimiz insanız. Hata yapıp sonrasında da pişman olabiliyoruz. Burada belki de tüm bunlardan önemli olan nokta şu; pişmanlıklarımızla gerçekten baş etmeyi biliyor muyuz? Başka bir deyişle, pişmanlıklarımızla yüzleşip yola devam edebiliyor muyuz?
Pek çok insan pişmanlık hissetmeye başladığında, beraberinde derin bir üzüntü ve suçluluk duygusu da hisseder. Yaptığını veya yapılanı kendisine yakıştıramaz. Bununla beraber hata yaptığı için, içten içe kendisine kızgındır. Bu sebepledir ki ruh hali iniş çıkışlıdır. Kendisiyle yalnız kalmaktan korkar bir halde, dışarıdaki hayata sığınır. Çünkü bilir ki kendisi ile yalnız kaldığı en küçük anda, içindeki pişmanlık onu yiyip bitirecektir. Okumaya devam et “Hayat Bazen Pişmanlıklardan İbarettir”
İçim acıyor.
Çocukken ülkemin sahip olduğu coğrafi kaynaklarla ilgili her şeyin, güllük gülistanlık olduğunu sanırdım. Gürül gürül akan suların, çeşit çeşit ağaçların ve soyu tükenmemiş bir sürü hayvan türünün sadece benim ülkemde olduğunu sanırdım. Sanırdım; çünkü ilkokulda bize böyle öğretilmişti. Sosyal bilgiler dersinde gördüğümüz akarsu haritalarının dört bir yanı masmavi çizgilerle dolu olurdu. Bitki örtüsü haritası ise, yeşilin tüm tonları ile alabildiğine renklendirilirdi. Öğretmenimiz Türkiye’nin su ve bitki örtüsü yönünden ne kadar zengin olduğunu uzun uzun anlatırdı. Şimdi düşündüğümde tüm bu anlatılanlar aklımda kalmış eski bir hikaye gibi.