Kayboluş

KayboluşGözlerimi kapatıp dinliyorum
Teninin kokusunu
Nefes alıp
Varıyorum yaşamın tadına

Varlığın tutup
Götürüyor uzaklara
Neden buna
Bir anlam veremiyorum

Sanki kor alevlerden çıkmış
Güzel dudakların
Geliyor kulağıma
Saçlarından süzülüp geçen
Sesleri martıların

Dön, bir kez daha bak
Engin denizlere bakar gibi
Etkileyen gözlerin değil
Derin renkli bakışların…

Engin Enginer
Nisan 2002 – İzmir

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

EnginDergi Enginer Web Hizmetleri | Tüm Hakları Saklıdır. © 2008 - 2024