Kan akıyor, umudun geçtiği yerden
İstiflendi bombalar birer birer
Kurşun kokusu dolarken diyar
Yaradana koşar, parça parça beşer
El açar mevlama ana, baba, gardaş, oğul
Yıkıl da git İsrail, nefsinde boğul
Misketin bedende duyuldu çağıl
Sinemi duyarsızlar deldi geçtiler.
Ölüyor bebekler, masum paydaşlar
Yedi milyar dilsizin adı, medyalı vicdansızlar
Şarapnel yarığı göğsüm acı acı sızlar
Kime dönsem paramparça dilsiz, kör ve sağır
Susmayın erguvan kokutun bana
Veyahut gül’ün pimini çekip sallayın sağıma soluma
Susmayın ellerime dokunun bir daha
Yüreğim insanlığa ders verecek ellerinde, anlasana
Kapatmadan gözlerimi, annemi getirin bana
Yok mu? Kolu, bacağı bir parçasını bulup getirin işte
Bombalar patlamadan gözlerimde
Son kez ellerini öpeyim dizlerinde
Kapatmadan gözlerimi, annemi getirin bana
Yüreğimden bir gül vereyim
Sıvazlasa sırtımı, cennet kapısının önündeyim
Gel, gel be ana gözlerinden öpeyim
Paylarına düşeni yapıyor susanlar
Acımasızca gelip kan kusturanlar
Beynimize mermi sokuşturanlar
Söylesenize siz değil miydiniz ölümü boynuma asanlar?
Vicdansızlara vicdan satılmalı şuan
Korkar oldum insanlık ellerde yaban
Uzaklarda gördük, hep parçalanmış beden
Nereye gitsem insanlıktan bir adım ötedeyim
Ellerine verildi pimi çekilmiş acı
Oğul ölü, gardaş sakat, nefes alıyor mu bacı?
Bizi bol bol seyredenler nefislerine söylesin
Bir de utanmasalar İsrail’e geçirecekler tacı
Kan kokarken yurdum
İnsanlıktan çıktım ben
Bir yanım gariban öbür yanım paramparça neden
İnsanlığa sığınırken insanlardan korktum ben
Beş yaşında çocuk idim, koca adam oldum ben
Ölüm değildi muradım, ölüye kefen sardım ben
Bedenimde bombalar çarpışırken
Bakmayın öyle koca adam oldum ben
Koca adam oldum ben.