Şehir Boş
Sokaklar bomboş
Kaldırımlarda yılgınlığın kara rengi
Ne gelen var ne giden…
Ölümün soğuk yüzü gibi
Soluk soluksuz renksiz
Buz kesmiş şehir…
Kullanılmaktan eskimiş binalar,
Ayyaş bir nara uzakta
Üç beş loş ışık odalarda
Yaşam yok bu şehirde…
Gecenin ayazı vuruyor yüzüme,
Ağaçlar yorgun sallanıyor,
Bir o yana bir bu yana…
Sessizliğin çığlığı vuruyor dört bir yana…
Susuz kalmış doğa,
Rengi solmuş her şeyin
Yaşam yok bu şehirde
Yaşanası güzellikler,
Yitirmiş umutlarını,
öfkeli bulutlar sarmış gökyüzünü
Deli fırtınalara gebe yer gök
Yaşam yok bu şehirde…