İçinde kaybolup nefes aldığım şehir
Umudun yitip yitip var olduğu sokaklar
Kuru kalabalıklar
Varlığı anlamsız olanlar
Hepinize gülümsüyorum
Kendini önemli sayanlar
Avucumda saklı çocuk masumluğu
Üstünüze serpsem o çocuk ağlar
Gece olunca nasılsa
Hepinizin baş koyduğu
Bir yastık var
Düşünün bakalım kimin ederi ne kadar