Bugün yeni bir haftanın başlangıcı, her şeyden öte yeni bir gün. İnsanın, kümesine çekilip huzur içinde yaşaması içinden geliyor.
Ama bununla bir birlikte dışarıda bekleyen hayat ve ruhumuzu besleyecek gıdalar için adım atmamız gerekmekiyor.
Kolay değil insan kapıdan çıkmadan önce kafasını uzatıp etrafa bakmak istiyor. Kolay değil çünkü her bilinmeyen insanın midesinde bir ikilem oluşturuyor.
Ancak uçmak için sadece olduğumuz yerden kanatlarımızı kuvvetlendirmek yeterli olmuyor. Bazen o tüm bilinmezliğin içine kendimizi bırakıp, süzülmemiz icap edebiliyor. Zaten eylemimiz özümüzdeki hamurda varsa düşmekten korkmaya lüzum yok.
Önemli olan gitmek için uçacağınız yerde ne gördüğünüz, sizi uçmaya iten güç.
Çünkü bakmak ve görmek farklı şeyler. Yüreğimizin gözüyle gördüğünüz şeyler bizi kötü bir yere götürmeyecektir diye tahmin ediyorum.
Bazen hayatımızda her şeye yeniden başlamamız gerekebiliyor. Sırf yüreğimize kalsa, belki o an bunu başaramayabilirdik. Ondandır ki ona akıl diye bir arkadaş vermişler. Akıl daha korkusuz olduğu için gözleriyle ileriye bakar ve neler gördüğünü yüreğe anlatırmış.
Yürekte yaratılışın imparatoru olarak kendini toparlamış, damarlarına derin bir kan çekip “devam” diye haykırmış.
Küçük dahi olsa insanoğlunun her hareketi bir kusursuzluk abidesidir. O zaman hareket etmeliyim, durmak bana göre değil.
Beni ben bizi biz yapacak şeye bir katkımız olabilir.
Yaşamayı seviyorum.
“AŞK TANRIDIR.”
Sevgiyle,
Bora EKE
08:06 14.11.2011